ေက်ာင္းမွာမသင္တဲ့စာေတြ ငါ..အိမ္မွာက်က္ရတဲ့အခါ စိတ္လိုလက္ရ ခမ္းနားခြင့္ရတဲ့ရက္ေတြမွာ

Friday, October 15, 2010

'Unskillful Fate'


ဆံုးရႈံးလက္စနဲ႕..လက္လႊတ္ေပးလိုက္ရတဲ့..အိပ္မက္အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေတြ
အေႏွာင္းမေသခ်ာခဲ့ေပါင္းမ်ားလွပါေပေတာင္း..လို႕..ေက်ာခိုင္းခဲ့ရ
ဃရာ၀ါသ ကိစၥ၀ိစၥေလးေတြ..မၿပီးၿပတ္ေသးခင္မွာ..ေနာက္တစ္ဘ၀စာ
ပတ္စ္ပို႕+ဗီဇာ..တစ္ၿပိဳင္ထဲ အဆင္ေၿပေၿပက်တဲ့ တစ္ခဏေလးေတြကို
ေရပြက္ပမာလို႕အိပ္မက္ကနိုးတိုင္းသိရံုေလာက္နဲ႕မရဏာႏုႆတိၿဖစ္..မၿဖစ္
ေစာေၾကာေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ဆက္စပ္ေတြးေတာၾကံဆ သေလာက္ အေၿဖသုည
ပဲထြက္သမွ် ပုစၦာတိုင္းဟာ အမွားအယြင္းအလဲြအေခ်ာ္ မ်ားတဲ့
ဒုလႅဘတစ္ခုနဲ႕
တစ္ခု ကိုေတ့ဆက္ေလး ဆက္ထားပံုမ်ိဳးနဲ႕
အိေၿႏၵမရွိတဲ့ ေလာကဓံတရားကိုမွ

ဆတ္ဆတ္ေဆာ့ေဆာ့ကလူက်ီစယ္မႈၿပဳခဲ့မိသူက
ေသာက္ေရ
ေတာင္မရွိတဲ့ က်ြန္းေပၚတက္မိုးခိုတုန္း
ပို႕စ္ေမာ္ဒန္..နီယိုေမာ္ဒန္..ေကာလတ္ခ်္(collage)
အယ္လ္ပီ(language poetry)..hybrid..
ဗလစ္..ဗလစ္..ကရားေရလႊတ္တတြတ္တြတ္..ၾကားဖူးနား၀
ေတြ႕ကရာရွစ္ေသာင္းေခါင္းစဥ္နဲ႕အရိပ္ေကာင္းတဲ့သစ္ပင္ေတြေအာက္၀င္ခုိ
အခက္မခ်ိဳးဘူး..အသီးခူးစားမယ္ဆိုလို႕ဆို
"လာပါကြာ..ေတာၿပန္ၾကစို႕"..ဆိုလဲ.."မီး..မွ..မ..လာ..တာ"လို႕
ခိုင္လံုခဲ့သမွ်
အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြက ေသသပ္ခမ္းနားေနတုန္း
ၿဗဳန္း...ဆို ေရြးေကာက္ပဲြထလုပ္သလိုမ်ိဳး..
"တိုက္ပံုေတြၾကား..မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ၿဖစ္ေနမွာေပါ့"...ဆိုလို႕ဆို
ဘ၀မ်ဥ္းၾကားေတြလည္းမလံုၿခံဳ...မီးနီမီး၀ါမီးစိမ္း..ရပ္ၾကည့္သြား
အရိုးၾကည့္ေရွာင္..မ်က္ရည္ကိုသယ္ေဆာင္မဲ့ပ်ားရည္ၿမစ္ေတြထဲ
"ဆႏၵာဓိပတိ..ဆႏၵသမၸယုတၱကာနံ ဓမၼာနံ တံသမုဌာနာနဥၥရူပါနံ
အဓိပတိ ပစၥေယန ပစၥေယာ"... ဆိုေပမဲ့လဲ
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုခုကို တစ္စစီ ခုတ္ထစ္လွီးၿဖတ္ ...အရိုးတစ္ၿခား
အသားတၿခား..အဆီတၿခား..အႏွစ္တၿခား...ခြာခ်ခံရၿပီဆို..
အႏွစ္သာရေတြမွန္သမွ်..အခ်ိန္အခါမဟုတ္ရြာတဲ့မိုးထဲေမ်ာ။
"တိမ္ေတြစုေနတာ....အလကားမဟုတ္ဘူး.......
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာသည္းၾကီးမည္းၾကီးရြာခ်ဖို႕"

ဆိုတဲ့ ..ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်းေလးရဲ႕ေခါင္းၾကီးပိုင္းေတာ့ပစ္ေတြ...
အလင္းႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာဆီ...ခရီးလြန္ကုန္တဲ့အခါ...
မရြာဘဲညိဳတဲ့မိုး၀သန္မ်ားကို အၿပစ္မတင္ေတာ့ဘဲ...
"မိုးတိမ္ဆိုတာ..ဘယ္ေတာ့မွ အမိုးအကာနဲ႕ မေနဘူး"....ဆိုလို႕ဆို
"နင္ေၾကာင့္ ဒီတစ္ခါလည္း..ငါ့ပဲြ..ပ်က္ရၿပန္ၿပီ..ကံၾကမၼာရယ္"
ညည္းတြားသံေတြဆူဆူညံတုန္း.."ႏွမလက္ေလွ်ာ့ေနေလေတာ့.."သီခ်င္း
အဆံုးမွာ..
သာဓုေခၚသံက်ယ္ေလာင္ရွည္လ်ားခဲ့ရင္ေတာင္..
ဒါဟာ အရဲြ႕တိုက္တာ
မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္..ဆိုသူဆို...။
"ရွဥ္႕လည္းေလွ်ာက္ပါ..ပ်ားလည္းစဲြရေအာင္.."

ဆိုခါမွ..ဖြတ္မရ ဓါးမလည္းဆံုး..ေတြသာမ်ားခဲ့တာမို႕..
"ဒီမိုးေမွာင္တုန္း..ေမာင္ပုန္းစရာမရွိခဲ့ေတာ"့...
ကုုသိုလ္ၾကမၼာ မမီခဲ့သူေတြသာ မ်ားၿပားလြန္းလွေပတကား။ ။ ။

သရ
(ေအာက္တိုဘာ ၁၅)

No comments:

Post a Comment

ေ၀ဖန္ေလကန္ၾကမယ္..လာ။