အႏၱိမ

“အႏိၱမ”

မီးစာတစ္ဖက္ ေရမႈတ္တစ္ဖက္နဲ႕..ငါ
ဘယ္ခ်ိန္ထိရဲရင့္ေနရဦးမွာလဲ
စမ္းေခ်ာင္းေလးလို..စီးဆင္းဖို႕
ငါ...ေသေကာင္ေပါင္းလဲအားထုတ္ခဲ့တာပဲ။
ဘာမွမတတ္နိုင္တဲ့အခါ
ကံၾကမၼာကိုပဲယိုးမယ္ဖဲြ႕မိတယ္ေလ။

အိပ္မက္ေတြကိ္ုခိုး.ယူသြားသူေရ....
မင္းက်ဳးလြန္ခဲ့တဲ့ အဒိႏၷဒါဏာ ကံဟာ..
ငါတစ္ေယာက္ထဲ
က်ိတ္ကုသခဲ့ရတဲ့..ဒဏ္ရာပါ။

ဘ၀ရဲ႕အဆံုးကိုေမွ်ာ္ေငးေတာ့
အတၱ ရိုးၿပတ္ေတာၾကီးက
တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ။ ။ ။

၂၀၀၅ခုႏွစ္တုန္းက ေရးၿဖစ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာအေဟာင္းေလးပါ။
၂၀၀၆နို၀င္ဘာမွာ..“ရတီ”မွာ..ပါလာခဲ့တယ္။
အဲဒီတုန္းကေတာ့...ေတာ္ေတာ္ခံစားပီးေရးခဲ့မိတယ္ထင္ပါတယ္။
ခုေနၿပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့...
အင္း....။အေဟာင္းတစ္လည္လည္ေလးေတြေတာ့..ၿဖစ္တာေပါ့။

သရ